:: konstrukcja : znaki tengwar

Podstawowy zestaw znaków Fëanora zawierał 24 litery czyli tengwary. Zostały one pogrupowane w zależności od zasad fonetycznych w cztery serie („témar” w quenejskim) i sześć stopni („tyeller”).

Kryterium podziału na temary było miejsce artykulacji głosek, natomiast podział na tyellery oparty był o sposób artykulacji w obrębie serii. Nazwy czterech serii są następujące:

I tincotéma seria zębowa, t-seria II parmatéma seria labialna, p-seria III calmatéma k-seria IV quessetéma seria zlabializowana

Eldarowie mieli również piątą serię podniebienną (tyelpetéma), której jednak nie ma w tabeli Fëanora. Spółgłoski tego rodzaju można oddać używając serii IV i dodając tehtę „następujące y”.

Każda tengwa składa się zasadniczo z dwóch elementów: rdzenia „telco” (słowo to oznacza „pień”) oraz łuku („lúva”). Telco jest linią pionową, jego rozmiar i pozycja wyznacza tyelle czyli stopień danej litery. Zasadniczo możliwe są cztery warianty telco: normalny, krótki, podwyższony i wydłużony:

normalny podwyższony krótki wydłużony

Telco wydłużony nie jest stosowany w podstawowym tengwarze. Można go jednak stosować w zapisie głosek specyficznych dla danego języka, np słowo the w języku angielskim: , lub dźwięk sh w czarnej mowie: .

Lúva, czyli łuk, określa miejsce powstawania danej głoski, i przypisuje jej tema czyli serię. Może być otwarty lub zamknięty oraz pojedynczy lub podwójny:

otwarty zamknięty  pojedynczy  podwójny

Z czasem system ten rozbudowano o kolejne 12 tengwarów, które nie mieszczą się w układzie podstawowym jednak czynią system bardziej elastycznym. Oryginalny układ 36 tengwarów Fëanora dla klasycznej wersji języka quenya wraz z ich nazwami przedstawia poniższa tabela:

tema I tema II tema III tema IV tyelle 1 1  t tinco 2  p parma 3  ch lub k calma 4  kw quesse tyelle 2 5  nd ando 6  mb umbar 7  ng anga 8  ngw ungwe tyelle 3 9  th > s thúle, súle 10  f formen 11  kh > h harma, aha 12  hw hwesta tyelle 4 13  nt anto 14  mp ampa 15  nk anca 16  nkw unque tyelle 5 17  n númen 18  m malta 19  ng > n noldo 20  nw nwalme tyelle 6 21  r słabe óre 22  v vala 23  y spółgł. anna (1) 24  w > v vilya   dodatkowe 1 25  r wibrujące rómen 26  rd arda 27  l lambe 28  ld alda 2 29  s silme 30  s silme nuquerna 31  z > ss áre, esse 32  z > ss áre nuquerna 3 33  hy > h hyarmen 34  hw (2) hwesta sindarinwa 35  y spółgł. yanta 36  w úre

Uwagi:

1. praktycznie w tekstach w języku quenejskim tengwa anna nie występuje samodzielnie lecz łącznie z tehtą „następujące y”, czyli w postaci:
2. hwesta sindarinwa mimo, że należy do standardowego zestawu znaków nie jest używana w quenejskim - tengwa ta zgodnie z nazwą występuje tylko w sindarińskim

Każdy język posiada właściwą sobie (i często bardzo specyficzną) fonetykę, zatem analogiczne tabele sporządzone dla różnych języków mogą przyporządkowywać poszczególnym tengwarom różne dźwięki. Często też pewne tengwy nie będą w danym języku występować w ogóle, albo też pojawią się nowe znaki, np. jak wspomniane i .

do góry